ท่านอิมาม อบูหะนิฟะฮฺ(ฮ.ศ.80-150) เป็นผู้ที่มีทัศนะที่แข็งกร้าวที่สุดในบรรดาอิมามทั้งสี่ท่าน
แนวทางของท่านเป็นแนวทางที่เคร่งคลัดที่สุด
ท่านเกลียดการร้องเพลง และถือเป็นบาป
ส่วนบรรดาลูกศิษย์ของท่านก็ยืนยันข้อห้ามในการฟังดนตรีเพื่อความบันเทิงเริงรมย์และการห่าเวลาทุกรูปแบบ
รวมทั้งเครื่องดนตรีประเภทเป่า(มะซามีรฺ เช่น ขลุ่ย ปี่ แตร ฯลฯ)
เครื่องดนตรีประเภทตีทุกชนิด
เช่น กลองรำมะนา กลองดุฟุฟ(กลองหน้าเดี่ยว
เครื่องดนตรีประเภทนี้อนุญาตให้ใช้บางโอกาสตามที่ปรากฏในสุนนะฮฺของท่านรสุลุลลฮฺ
ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะซัลลัม เท่านนั้น)
หรือแม้กระทั้งการเคาะไม้
บรรดาอุละมาอฺเหล่านี้ระบุว่าการใช้เครื่องดนตรีดังกล่าวถือเป็นการดื้อดึงไม่เชื่อฟังอัลลอฺ
และเป็นบาป
ถึงขนาดไม่ยอมรับเป็นพยานของผู้กระทำเช่นนั้น
และถือเป็นหน้าที่ของมุสลิมทุกคนจะต้องช่วยกันต่อสู้เพื่อขจัดการฟังเพลงออกไปแม้ว่าเขาจะเพียงเดินผ่านไปพบเข้าขณะนั้นก็ตาม
ท่านอบูยูสุฟซึ่งเป็นศิษย์ที่ใกล้ชิดท่านอิมามอบูหะนีฟะฮฺที่สุดคนหนึ่งกล่าวว่า
“ถ้าเสียงเพลงหรือเสียงสนุกสนานรื่นเริงแว่วมาจากบ้านใดแล้ว สามารถเข้าไปในบ้านนั้นได้ โดยไม่ต้องขออนุญาตเจ้าของบ้านก่อน (เพื่อทำการยับยั้ง ห้ามปราม”
والله أعلم بالصواب
✿ ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ✿
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น