เขียนโดย : อายะฮฺ บิน อุมัรฺ
.......................................
หลายคนเมื่อมีเวลาว่างผ่านเข้ามาในชีวิตหรือหลังจากผ่านพ้นจากภารกิจอันหนักหน่วงไม่ว่าจะเป็นการสอบปลายภาคของบรรดานักศึกษา วันสุดท้ายของการศึกษาภาคสนามของนักศึกษาวิชาทหาร การเสร็จสิ้นภารกิจจากการทำธุรกิจซื้อขายของเหล่านักลงทุน
ภารกิจหลักหรือสิ่งที่เกิดขึ้นในหัวใจของคนเหล่านี้คือการวางแผนเดินทางไปพัีกผ่อน บางคนอาจจะเดินทางไปเยี่ยมญาติสนิทมิตรสหานที่ต่างจังหวัด บางกลุ่มอาจจะเดินทางไปเยี่ยมชมสถานที่สำคัญที่ตนเองปรารถนาหรือที่ตนเองใใฝ่ฝัน บางคนอาจจะหางานสักชิ้นมาทำในช่วงวันหยุด หรือบางคนอาจจะใช้เวลาว่างให้หมดไปกับเรื่องไร้สาระ
การให้หัวใจได้พักผ่อนของใครอีกหลายคนอาจจะมีรูปแบบที่แตกต่างกันไป ซึ่งการใช้เวลาว่างให้หมดไปกับเรื่องราวต่าง ๆ นั้น หากสิ่งที่เราทำไม่ได้ขัดต่อหลักศาสนาก็ไม่มีอะไรที่น่าเป็นห่วง แต่เมื่้อใดก็ตามที่การพักผ่อนของเรามีสิ่งอื่นมาแองแฝงปะปนโดยที่สิ่งนั้นเป็นสิ่งทีขัดต่อหลักการศาสนา เมื่อนั้นการพักผ่อนของเราหาใช่เป็นการพักผ่อนไม่ แต่...ทว่า มันกลับเป็นการหาความทุกข์ให้กับตนเองต่างหาก แล้วเราจะทำอยางไรให้การพักผ่อนของเราได้ประสบกับความสุขอย่างแท้จริง
ทำอย่างไรให้การพักผ่อนของเราได้ยังผลให้แก่ตนเองและคนรอบข้างไม่ใช่เฉพาะแค่ในโลกนี้แต่การพักผ่นของเราสามารถยังผลให้แก่เราในวันข้างหน้า (วันอาคิเราะฮฺ) เราจะทำอย่างไรให้การเดินทางไปยังสถานที่ต่าง ๆ ของเราในวันนี้ เป็นสาเหตุหนึ่งให้เราได้อยู่ในสถานที่อันสงบสุข ยังความรื่นรมย์แก่เราในโลกนี้และปรโลก
แน่แท้อย่างแรกเลยที่ลืมไม่ได้คือการตั้งเจตนา (เหนียต) ซึ่งการเดินทางไปพักผ่อนของเรานั้น หากเราต้องการเปลี่ยนให้เป็นการงานที่ีดีให้มลาอีกะฮฺบันทึกไว้ในบัญชีทางด้านขวา เราจะต้องเหนียตออกเิดินทางไปในหนทางของอัลลออฺ หัวใจของเราจะได้ใคร่ครวญพินิืจพิจารณาถึงการกระทำของบรรดาผู้ที่ล่วงลับไปก่อนหน้าเรา ว่าพวกเขาได้ทำอะไรไว้บ้าง ดังที่พรนะองค์ได้ตรัสไว้ว่า
"จงกล่าวเถิด (มุหัมมัด) พวกท่านจงท่องเที่ยวไปในแผ่นดิน แล้วจงดูว่าผลสุดท้ายของผู้กระทำผิดนั้นเป็นอย่างไร (สุเราะฮฺอันนัมลฺ : 69)
จะเป็นการดีแค่ไหนหากการเดินทางไปพักผ่อนของเรานอกจากเราได้พักกายพักใจแล้ว เรายังได้เข้าใกล้ความโปรดปรานและความพึงพอพระทัยของพระองค์อัลลอฮฺอีกด้วย บรรดาผู้ใช้สติปัญญาทั้งหลายจะใคร่ครวญ ภายใต้การเดินทางที่ไม่กระทำในสิ่งที่พระองค์อัลลอฮฺทรงสั่งห้าม เขาจะใคร่ครวญในสิ่งที่อยู่รอบกาย สิ่งต่าง ๆ ที่เขาได้ประสบพบเจอ ทุกสรรพสิ้งที่พระองค์ทรงสร้างนั้นย่อมเป็นสัญญา ย่อมเป็นบทเรียนให้แก่บรรดาผู้ใคร่ครวญ
แม้กระทั่งใบไม้ที่ปลิวไปตามแรงลม หากเราใช้หัวใจใคร่ครวญเราจะพบว่าทุก ๆ การแกว่งไปตามกระแสลมนั้นมีท่วงทีจังหวะของมัน หาใช้พัดโบกไปตามอำเภอใจของมันไม่ แต่....ทว่า การเคลื่อนไหวของมันนั้นเป็นไปตามการควบคุมของผู้สร้าง เช่นเดียวกับการเคลื่อนย้ายของก้อนเมฆ หากเราแหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้าเราจะพบว่า การเคลื่อนย้ายของก้อนเมฆนั้นมีระบบระเบียบแบบแผน เวลาที่มันเคลื่อนตัวมันจะเคลื่อนตัวเป็นกลุ่มก้อนและเคลื่อนตัวไปในทิศทางเดียวกัน หาใช่เคลื่อนตัวไปตามความต้องการของมันไม่ หาใช่เคลื่อนย้ายแบบล่องลอบไม่มีทิศทางเป้าหมายไม่
แต่....ทว่าทุก ๆ การเคลื่อนย้ายของก้อนเมฆนั้นเป็นไปภายใต้การควบคุมของผู้สร้าง และมันก็เคลื่อนย้ายไปตามพระประสงค์ของพระองค์ เหล่านี้ย่อมเป็ฯบทเรียนให้แก่บรรดาผู้ใคร่ครวญทั้งหลาย
การเดินทางหนึ่งที่เราจะไม่สูญเสียเวลาเปล่า และเราจะไม่ขาดทุนหลังจากที่ได้ผ่านพ้นการเดินทางในครั้้งนี้ไปแล้ว นั่นก็คือ การเดินทางไปเยี่ยมพี่น้องเพื่ออัลลอฮฺ ดังมีรายงานจากท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า
"ใครก็ตามที่ไปเยี่ยมคนป่วย หรือเยี่ยมพี่น้องของเขาเพื่ออัลลอฮฺ จะมีเสียงเรียกจากฟากฟ้าว่า ท่านทำถูกต้องแล้ว ท่านทำถูกต้องแล้ว การเยี่ยมของท่านนั้นดีแล้ว และท่านจะมีที่พำนักที่ดีในสวนสวรรค์ "(บันทึกโดย อิบนุ มาญะฮฺ % 1443 และัอัตติรมีซีย์ : 2008 สำนวนของท่านอัตติรมีซี)
และจากท่านอบู ฮุร็อยเราะฮฺ เราฎิยัลลอฮุอันฮุ ท่านนบีศ็๋อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า
"มีชายคนหนึ่ง เดินทางไปเยี่ยมพี่น้องของเขายังอีกเมืองหนึ่ง แล้วอัลลอฮฺ ตะอาลา ได้ส่งมลาอิกะฮฺมาพบกับเขาระหว่างทาง เมื่อมลาอีกะฮฺมาพบกับเขาแล้วกล่าวว่า ท่านจะไปไหนหรือ? เขากล่าวว่า ฉันอยากจะไปพบ (เยี่ยม) พี่น้องของฉัน ณ เมืองนี้ (มลาอิกะฮฺ) กล่าวว่า ท่านมีธุระงานจากการไปครั้งนี้หรือ เขากล่าวว่า "ไม่มีอะไร นอกเสียจากว่า จริง ๆ แล้วฉันรักเขาเพื่ออัลลอฮฺ" (มลาอิกะฮฺ) กล่าวว่า "แท้จริงแล้วฉันเป็นฑูตของอัลลอฮฺมายังท่าน (เพื่อมาบอกท่านว่า) แท้จริงอัลลอฮฺทรงรักท่าน ดังที่ท่านรักเขาในหนทางพระองค์" (บันทึกโดย มุสลิม :6714)
มาชาอัลลอฮฺ จะมีอะไรหอมหวานไปมากกวานี้อีกไหม? จะมีอะไรที่เป็นการพักผ่อนทีดีไปกว่านี้อีกไหม? จะมีการเดินทางใดจะคุ้มค่าไปกวาการเดินทางที่ทำให้เราได้ใกล้ชิดกับผู้สร้าง อีกทั้งที่สุดของบรรดาผู้ศรัทธา นั่นก็คือ การได้เป็นบ่างที่อัลลอฮฺทรงรัก อัลหัมดูลิลลาฮฺ ช่างเป็นการเินทางที่สุดแสนจะคุ้มค่ากว่าการเดินทางใด ๆ นโลกนี้
ลองใคร่ครวญดูเราจะพบว่า นอกจากหัวใจของเราจะไ้ดรับความอิ่มเอิบใจ ความสำราญเบิกบานไปแล้ว หลังจากที่ภารกิจอันหนักอึ้งได้ผ่านพ้นไป เราก็ได้มาพักผ่อนให้ัหัวใจของเราได้ผ่อนคลายจากเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในชีวิต แน่แท้ความสบายใจความอิ่มเอิบใจก็มาประสบกับเราอย่างแน่นอน
แต่...ทว่า ไม่เพียงแค่นี้เท่านั้นที่เราได้รับ เรายังได้รับความสงบสุข ความสำราญใจในโลกหน้าอีกด้วย ซึ่งสิ่งนี้ย่อมเป็นสิ่งที่งดงามยิ่งกว่า ดังนั้นโอ้บรรดาผู้ต้เองการความเกษมสำราญทั้งหลาย ทุก ๆ ก้าวย่างที่เราก้าวเดิน เราจะต้องมีคำตอบให้กับพระองค์ เพราะแน่แท้ในวันกิยามะฮฺการงานของเราทุกอย่างที่เราได้กระทำลงไปในโลกนี้ เราต้องถูกสอบสวนในการงานที่เราได้กระทำไปทั้งหมด ทุก ๆ ย่างก้าวที่เราก้าวเดิน เราก้าวไปเพื่อใคร? เราก้าวไปทำไม? เราก้าวไปทำอะไร? เหล่านี้เราย่อมต้องถูกชำระอย่างแน่นอน
เมื่อเรารู้เช่นนี้แล้วนับจากนี้ต่อไปเวลาที่เราจะลงมือกระทำอะไรสักอย่าง เวลาที่เราจะก้าวเดินไปทำอะำไร เราจะต้องมีคำตอบให้กับตนเอง เพราะคำตอบนี้เราจะนำไปตอบแก่ผู้ทรงสิทธิ์อำนาจเด็ดขาดวันแกห่งการตอบแทน เพราะทุก ๆ ย่างก้าวที่เราก้าวเดิน ....ย่อมต้องถูกชำระสอบสวน อย่างครบถ้วนและครบครัน โอ้....การเดินทาง...ที่ถูกบันทึก
....................................
(จากหนัีงสือ : แด่...ทุกหัวใจ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น