ท่านมาลิก บิน ดีนาร์กำลังเดินอยู่ในตลาด
ท่านเห็นผู้ขายกำลังขายลูกมะเดื่อ แล้วท่านก็รู้สึกหิวอยากกินลูกมะเดื่อ แต่ตอนนั้น ท่านไม่มีเงินเพื่อที่จะซื้อมัน ท่านจึงบอกกับผู้ขายว่าท่านจะมาจ่ายในวันถัดไป
ผู้ขายก็ไม่ยอมขายให้ แล้วท่านก็ถอดรองเท้าของท่าน เพื่อที่จะทำแทนเป็นทรัพย์สิน ผู้ขายก็ยืนยันปฏิเสธอีกครั้ง จนในที่สุด ท่านก็เดินจากตลาดไป
ผู้คนที่อยู่ใกล้คนขายลูกมะเดื่อก็มาบอกแก่เขา เพื่อให้เขาได้รับรู้ว่า คนที่ต้องการกินลูกมะเดื่อเมื่อกี๊นั้น เป็นท่านมาลิก บิน ดีนาร์
เมื่อผู้ขายได้รับรู้ถึงท่านมาลิก เขาก็เลยสั่งให้ลูกน้องเขาขนลูกมะเดื่อเต็มรถเข็น เพื่อเอาไปให้ท่านมาลิก และเสนอเงื่อนไขแก่คนทำงานว่า เขาจะปล่อยลูกน้องที่ทำงานให้กับเขาเป็นอิสระ ลูกน้องเขาก็เลยขนลูกมะเดื่อแล้วเอาไปให้แก่ท่านมาลิก เพื่อที่ตัวเขาจะได้เป็นอิสระ
ท่านมาลิกจึงกล่าวว่า : คุณกลับไปยังนายคุณเลยไป แล้วช่วยบอกนายคุณด้วยว่า คนที่ชื่อมาลิก บิน ดีนาร์จะไม่มีวันกินลูกมะเดื่ออีกต่อไป เพราะว่าฉันได้ห้ามตัวฉันและนัฟซูของฉันกินลูกมะเดื่อยันจนถึงวันกียามัต
ลูกน้องผู้ขายมะเดื่อก็กล่าวว่า : นี่ท่าน โปรดรับสิ่งนี้เถอะนะ เพราะมันจะทำให้ฉันได้เป็นอิสระ
ท่านมาลิกจึงตอบว่า : ถ้าหากว่ามันทำให้คุณต้องเป็นอิสระ แต่มันจะทำให้ฉันต้องตกเป็นทาสอย่างน่าอนาถ
เพราะว่าท่านมาลิกมองถึงนัฟซูของท่านได้หยามตัวท่าน และท้องของท่านได้หมิ่นตัวท่าน ท่านจึงบังคับนัฟซูของท่านด้วยการเลิกกินลูกมะเดื่ออย่างเด็ดขาดในที่สุด
✿ ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ✿
บทความดีๆโดย : المرأة العفيفة كنز الرجل
ถอดความและเรียงคำโดย : อูลุล อัลบ๊าบ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น