ในเรื่องการส่งสัยในใจ ที่มันเข้ามาในใจของมุสลิมนั้น อัลลอฮฺคงให้อภัยให้ ไม่เอาโทษ
รายงานจากท่านอบีอุร็อยเราะฮฺ ร่อฎียัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า ท่านรสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า
"แท้จริงอัลลอฮฺ ผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงสูงส่งนั้น จะไม่เอาโทษแก่ประชาชาติของฉัน ในสิ่งที่เกิดขึ้นในจิตใจของเขา ตราบที่เขายังไม่กระทำมัน หรือพูดมัน" (บันทึกหะดิษโดยอิมามมุสลิม)
รายงานจากท่านอบีอุร็อยเราะฮฺ ร่อฎียัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า
"ได้มีคนกลุ่มหนึ่งจากสาวกของท่านรสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้มา แล้วถามท่านรสูลว่า "พวกเราพบในหมู่พวกเรา ถึงสิ่งหนึ่งที่คนหนึ่งในหมู่พวกเราถือว่าสำคัญที่จะพูดมันออกมา" ท่านถามว่า "ความจริงพวกเจ้าได้พบมันแล้วหรือ? พวกเขาตอบว่า "ครับ พบมันแล้ว" ท่านจึงกล่าวว่า "นั้นแหละคือการอีมาน(ศรัทธา) ที่แจ่มแจ้ง" (บันทึกหะดิษโดยมุสลิม)
รายงานจากท่านอบีอุร็อยเราะฮฺ ร่อฎียัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า ท่านรสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า
"มนุษย์ยังคงถามกันจนกระทั่งถูกถามว่า "อัลลอฮฺทรงสร้างโลกจริงๆหรือ? แล้วใครสร้างอัลลอฮฺเล่า? แล้วถ้าใครพบว่ามีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นในเรื่องดังกล่าว เขาจงกล่าวว่า "ฉันได้ศรัทธาต่ออัลลอฮฺแล้ว" (บันทึกหะดิษโดยมุสลิม)
และเมื่อเราสงสัยเรื่องความศรัทธาให้เรากล่าวดุอาอฺ ดังนี้
"อามันตุ บิ้ลลาฮิ ว่า รุซุลิฮฺ"
คำแปล "ฉันศรัทธาต่อพระองค์อัลลอฮฺ และต่อบรรดาศาสนทูตของพระองค์(เช่นกัน)"
والله أعلم بالصواب
ญาซากัลลอฮุค๊อยรอนค่ะ..
ตอบลบ