เรามักจะผัด วันประกันพรุ่ง หรืออยากทำความดีในตอนเย็น หรืออีกสักประเดี่ยว ทั้งๆที่เราไม่รู้เลยว่า เราจะมีชีวิต ต่อไปอีก ไม่กี่วินาที ข้างหน้า หรือเปล่า
ท่านเราะซูล ได้อธิบายความไม่ถาวรของโลกนี้ในหะดีษบทหนึ่งที่
รายงานโดย อับดุลลอฮ์ บุตรอุมัรว่า
أخَذَ رسولُ الله صلَّى الله عليهِ وسلَّمَ بِمنْكِبَيَّ فقالَ : كُنْ في الدُّنْيا كأنَّكَ غريبٌ أو عابِرُ سبيلٍ . وكانَ ابْنُ عمرَ يقولُ : إذا أمْسَيْتَ فلا تنْتظِرِ الصَّباحَ وإذا أصْبَحْتَ فلا تنْتظِرِ المساءَ وخُذْ مِن صحَّتِك لِمرضِك ومِن حياتِك لِموتِك (رواه البخاري رقمُ الحديث 6416)
ความว่า “วันหนึ่งท่านเราะซูล ได้จับไหล่ของข้าพเจ้าและกล่าวว่า เธอจงอยู่บนโลกนี้เสมือนกับคนแปลกหน้า หรือเสมือนผู้ที่กำลังเดินทาง และอับดุลลอฮ์ บุตรอุมัรได้อธิบายประโยคที่ท่านรสูลได้กล่าวไว้ว่า
เมื่อคุณมีชีวิตอยู่ในตอนเย็น(คุณจงปฏิบัติหน้าที่) และอย่ารอจนเช้ารุ่งขึ้น และเมื่อคุณมีชีวิตอยู่ในตอนเช้า คุณอย่ารอช่วงเย็น
และจงฉกฉวยโอกาสของการมีสุขภาพดีเพื่อวันเจ็บป่วย และจงฉกฉวยโอกาสของการมีชีวิตอยู่เพื่อวันตาย”
ทุกสิ่งคืออิบาดะห์ ฉะนั้น จงเดิน จงวิ่ง จงนอน จงทำงาน แล้วเนียตเพื่ออัลลอฮ นั้นคือการทำอิบาดะห์ต่ออัลลอฮ ทุกวินาที
อินชาอัลลอฮ
.........................................................
ที่มา...นาศีฮัตหลังซุบฮี จากอุซตาซ
ณ มัสยิดจาเราะ บือราเปะ ตำบลโคกเคียน
เรียงโดย ชะบ๊าบ ก๊อลบุนสะลีม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น