จงอย่าทอดทิ้งพี่น้องของเรา

อย่าเสียใจ หากพี่น้องของท่านไม่ดีพอดั่งที่ท่านคาดหวัง
หากแต่จงดีใจที่ อย่างน้อยพวกเขาก็พยายามที่จะเป็นบ่าวที่ดีของอัลลอฮฺ

จงอย่าทอดทิ้งพี่น้องของท่าน หากพวกเขากระทำความผิดพลาดพลั้งไป จงให้อภัยพวกเขาและพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะให้ความช่วยเหลือพวกเขาให้หันกลับสู่อัลลอฮฺ


เราไม่ควรคาดหวังให้ผู้อื่นนั้นมีความสมบูรณ์แบบตลอดเวลา ขณะที่เราเองก็ไม่สามารถเป็นเช่นนั้นได้ และเราเองก็ยังมีข้อบกพร่องอีกมากมาย

เราอาจจะต้องกลับมาถามตัวเองว่า … เราไม่ต้องการให้อัลลอฮฺทรงให้อภัยแก่เราเวลาที่เราผิดพลั้งไปหรือ?
หากเช่นนั้น เหตุใดเราจึงไม่สามารถให้อภัยพี่น้องเราได้ เหตุใดเราจึงละทิ้งพวกเขา เพียงเพราะว่าพวกเขาหลงผิดไปเพียงหนึ่งครั้ง
สองครั้ง สามครั้ง หรือหลายครั้ง… แต่…เราเคยพยายามที่จะดึงเขากลับมาหาอัลลอฮฺ ก่อนที่เราจะทอดทิ้งพวกเขาไปหรือไม่

เรากำลังใช้มาตรฐาน “ความเป็นมุสลิมของเรา” วัด “ความเป็นมุสลิมของพี่น้องเรา” อยู่หรือเปล่า

บางครั้ง อาจจะต้องย้อนถามตัวเองว่า “ฉันใช้เวลานานแค่ไหน
ฉันผ่านอะไรมาบ้าง ฉันทรยศพระองค์มาแล้วกี่ครั้ง กว่าที่ฉันจะมายืนอยู่ตรงจุดนี้ได้” บางที เราอาจจะตระหนักได้บ้าง..

ตราบใดที่พี่น้องของเราสำนึกผิดต่อบาปที่เขาได้กระทำ
เราก็ควรอิ่มใจที่พวกเขายังคงรำลึกถึงอัลลอฮฺ
และให้การสนับสนุนเขา เผื่อว่าบางที วันหนึ่ง “เขา”
อาจจะเป็นหนึ่งในบรรดาผู้ศรัทธาที่มีความประเสริฐที่สุด
และเป็นที่รักยิ่งของอัลลอฮฺ” ก็เป็นได้ อินชาอัลลอฮฺ

ท่านศาสนทูต ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะศัลลัม กล่าวไว้ว่า ”ลูกหลานของอดัมคือบรรดาผู้กระทำบาป
และผู้ที่ประเสริฐที่สุดในบรรดาผู้กระทำบาปคือบรรดาผู้ที่ทำการสำนึกผิด” (อะหมัด)

แน่นอนว่า เราไม่สามารถที่จะเปลี่ยนแปลงใครสักคนได้ เพราะแท้จริงแล้ว นั่นคืออำนาจของอัลลอฮฺและพระประสงค์ของพระองค์ แต่อยากให้รำลึกไว้ว่า เราก็ยังคงมีหน้าที่ของเราในการช่วยเหลือศาสนาของพระองค์
ช่วยเหลื่อพี่น้องของเรา ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด และมอบหมายต่ออัลลอฮฺ … แบบนี้หรือเปล่า
ที่เราควรจะเป็น

"ผู้ศรัทธาทั้งหลาย ! จงเป็นผู้ปฏิบัติหน้าที่ด้วยดีเพื่ออัลลอฮฺ
เป็นพยานด้วยความเที่ยงธรรมและจงอย่าให้การเกลียดชังพวกหนึ่งพวกใด
ทำให้พวกเจ้าไม่ยุติธรรม จงยุติธรรมเถิด มันเป็นสิ่งที่ใกล้กับความยำเกรงยิ่งกว่า
และพึงยำเกรง อัลลอฮฺเถิด แท้จริงอัลลอฮฺนั้น
เป็นผู้ทรงรอบรู้อย่างละเอียดในสิ่งที่พวกเจ้ากระทำกัน” (อัล
มาอิดะฮฺ 8)

“….แท้จริงหน้าที่ของเจ้าคือการเผยแพร่
และหน้าที่ของเราคือการชำระบัญชี” (อัรรอฮฺดฺ
40)

อย่าเสียใจ หากพี่น้องของท่านไม่ดีพอดั่งที่ท่านคาดหวัง

หากแต่จงดีใจที่

อย่างน้อยพวกเขาก็พยายามที่จะเป็นบ่าวที่ดีของอัลลอฮฺ

.. รักนะครับ ..พี่น้องอิสลามเรา ..
*************************
..ตักเตื่อนฉันเตื่อนเทอ..

อัลฮั้มดุลิ้ลลาฮ...อินชาอัลลอฮฺ..น่ะคนดี

......................
มีน รักบ้านเรา