พี่สาว : : ปัง…ปัง (ชื่อที่ใครๆเรียกเด็กน้อย ซึ่งเพี้ยนมากจาก”อิรฟาน”) ปังรู้จักอัลลอฮฺใช่มั้ย?
ด.ช.อิรฟาน : : รู้จักครับ
เด็กน้อยพยักหน้าตอบ พร้อมกับสายตาที่มองไปทางอื่น เหมือนไม่ได้สนใจกับคำถามของผู้ถามมากนัก
พี่สาว : : แล้วปังรักอัลลอฮฺมั้ย ?
ด.ช.อิรฟาน : : รักครับ
เด็กน้อยหันหน้ามาสบตาพี่สาว
พี่สาว : : แล้วปังอยากให้อัลลอฮฺรักปังมั้ยครับ ?
ด.ช.อิรฟาน หันหน้ามายังลูกพี่อย่างเต็มหน้า ด้วยความสนอกสนใจ พร้อมกับทำท่าเขินและบิดไปบิดมา และพยักหน้ารับ
พี่สาว : : ถ้าปังอยากให้อัลลอฮฺรักปัง ปังต้องเชื่อฟังอัลลออฺ ต้องเชื่อฟังมามิงกับอาบะฮฺ(คำเรียกแทนแม่ และพ่อของเด็กน้อย) ปังต้องเป็นเด็กดี ไม่ดื้อ อย่าร้องไห้ และกรี๊ดเสียงดังเวลาไม่พอใจอะไรๆก็ตาม เข้าใจมั้ยครับ ?
เด็กน้อยพยักหน้าตอบรับอีกครั้ง พร้อมกับท่าเขินอยู่เช่นเดิม
พี่สาว : : แล้วปังอยากขึ้นสวรรค์ของอัลลอฮฺมั้ยครับ ?
ด.ช.อิรฟาน : : อยากสิครับ
เด็กน้อยรีบตอบ โดยไม่ต้องคิดนาน
พี่สาว : : แล้วปังรู้หรอว่าในสวรรค์เป็นยังไง ปังถึงได้อยากเข้าสวรรค์ ?
ด.ช.อิรฟาน : : ในสวรรค์อ่ะสบาย เราอยากกินอะไรอัลลอฮฺก็จะให้เราได้กิน
เด็กน้อยนึกถึงเรื่องกินเป็นเรื่องหลัก
พี่สาว : : อื้มมม ในสวรรค์อ่ะสวยและสบายเกินกว่าที่เราคิดได้ซะอีกนะ อาหารในสวรรค์ก็อร่อยกว่าอาหารทั้งหมดบนโลกใบนี้เลย เฮ้ออ …คิดแล้วอยากเข้าสวรรค์จริงๆเลย
ด.ช.อิรฟาน : : อืมม ปังก็อยากขึ้นสวรรค์เหมือนกัน
เด็กน้อยมีท่าทีสนอกสนใจมากขึ้น
พี่สาว : : ถ้ายังงั้นแล้ว ปังต้องเป็นเด็กดีของอัลลอฮฺ ต้องเชื่อฟังอัลลอฮฺ และเชื่อฟังมามิงกับอาบะฮฺให้มากน่ะครับ
ด.ช.อิรฟาน : : ครับ ครับ
พี่สาว : : แล้ว ตอนนี้ปังอยากให้อัลลอฮฺรักปังมั้ยครับ ?
เด็กน้อยพยักหน้างกๆ
ถ้าตอนนี้ปังอยากให้อัลลอฮฺรักปังน่ะ ปังไปบอกรักมามิงกับอาบะฮฺสิ ไปหามามิงกับอาบะฮฺ แล้วบอกว่า “อาบะฮฺ ปังรักอาบะฮฺ ต่อไปนี้ปังจะเป็นเด็กดีและจะเชื่อฟังอาบะฮฺ” และ บอกมามิงว่า “มามิง ปังรักมามิง ต่อไปนี้ปังจะเป็นเด็กดีและจะเชื่อฟังมามิง ”
ด.ช.อิรฟาน : : ปังอาย …. ปังไม่กล้า
เด็กน้อยเขินเอาใหญ่
พี่ สาว : : เอาน่า ก็ปังอยากให้อัลลอฮฺรักปังมั้ยละ แล้วปังอยากขึ้นสวรรค์ของอัลลอฮฺรึเปล่า?
ด.ช.อิรฟาน : : อยากกกครับ แต่ปังไม่กล้า
เด็กน้อยเขินเอาไม่หยุด
พี่สาว : : ตอนนี้ อัลลอฮฺกำลังทรงมองดูปังอยู่น่ะ พระองค์ทรงเห็นน่ะ ว่าปังกำลังจะทำอะไร
เด็กน้อยรวบรวมความกล้า และสลัดความเขินอายทิ้งไป ภายในเวลาชั่วครู่เดียว แล้วเปิดประตูวิ่งออกไปหน้าบันได ซึ่งพ่อของเด็กน้อย กำลังนอนป่วยด้วยกับโรคต่างๆอยู่บนชั้นยกระดับของบ้าน
ด.ช.อิรฟาน : : (((((อาบะฮฺฮฺฮฺฮฺ . . . ปังรักอาบะฮฺ ต่อไปนี้ปังจะเป็นเด็กดี และปังจะเชื่อฟังอาบะฮฺฮฺฮฺฮฺ )))) (((((มามิงงง . .. ปังรักมามิง ต่อไปนี้ปังจะเป็นเด็กดีและปังจะเชื่อฟังมามิงงงง)))))
เด็กน้อยตะโกนดังออกมา หลังจากนั้นเด็กน้อยก็รีบวิ่งกลับมาหาพี่สาวของเขา ด้วยกับหน้ายิ้มเขิน แล้วบอกกับพี่สาวของเขาว่า
ด.ช.อิรฟาน : : ปังบอกแล้วน่ะครับ
พี่สาว : : อื้มมมม น่ารักมากเลยครับ แล้วมามิงกับอาบะฮฺ ว่ายังไงบ้างล่ะ?
ด.ช.อิรฟาน : : อาบะฮฺนอนไม่เห็นสนใจ ส่วนมามิงก็ไม่รู้อยู่ที่ไหนครับ
พี่สาวอดยิ้มขำไม่ได้ พลางคิดในใจว่า น่าสงสารเด็กน้อยจริงๆ ไม่มีใครสนใจเด็กน้อยคนนี้จริงๆหรือนี่
พี่สาว : : ปังทำดีแล้วแหละครับ ไม่เป็นไรหรอกน่ะ ถึงแม้ว่าอาบะฮฺจะนอนอยู่ ไม่ได้สนใจปัง ส่วนมามิงของปัง ปังก็ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน มามิงกับอาบะฮฺอาจจะไม่ได้ยินหรือสนใจในสิ่งที่ปังพูด แต่ยังไงแล้วอัลลอฮฺก็ทรงมองเห็นในสิ่งที่ปังทำไปเมื่อตะกี๊แล้วล่ะครับ แล้วมลาอีกะฮฺก็ได้จดบันทึกในสิ่งต่างๆที่ปังทำไว้แล้วด้วย
เด็กน้อยยิ้มดีใจหน้าบาน พร้อมกับมีความสุขกับสิ่งที่ตัวเองได้กระทำไป ถึงแม้พ่อกับแม่ของเขาจะไม่สนใจหรือไม่ได้ยินก็ตาม แต่ยังไงแล้ว เด็กน้อยก็เชื่อมั่นว่าอัลลอฮฺได้ทรงรับรู้ในสิ่งที่ตนเองได้ตั้งใจกระทำไปแล้ว ตามที่พี่สาวของเขาได้บอกไป แล้วเด็กน้อยก็วิ่งจากไป
...................
ที่มา:fw mail
ประชาชาติ อิสลาม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น