การอวยพรแสดงความยินดี กับคนกาเฟร ในวันคริสมาสและวันปีใหม่

-ชัยค์ ศอลิหฺ อิบนุ อัลอุษัยมีน รอหิมะฮุลลอฮุตะอาลา-

ถาม:

อะไรคือฮุกม(ข้อตัดสิน)ของการอวยพรแสดงความยินดีกับคนกาเฟร ในวันคริสต์มาสที่พวกเขาทำงานร่วมกับเรา? เราจะตอบกับพวกเขาอย่างไร เมื่อเขาชวนเราไปร่วมงาน?และอณุญาติหรือไม่ที่จะไปยังสถานที่จัดงานเฉลิมฉลองต่างๆ ซึ่งพวกเขาได้ฉลองงานนี้กันอยู่

และ มันเป็นบาปหรือไม่กับคนที่เขาได้ทำสิ่งที่ได้กล่าวไปแล้วโดยไม่ได้มีเจตนาทำมันแต่ทำเพราะเป็นมารยาท เกรงใจ ลำบากใจ หรืออื่นๆจากเหตุผลดังกล่าว,และอณุญาติหรือไม่ที่จะปฏิบัติตามพวกเขาในสิ่งดังกล่าว? ช่วยให้คำชี้ขาดแก่เราถึงผลตอบแทนทั้งหลายด้วย

ตอบ:

การอวยพรแสดงความยินดีในวันคริสต์มาส หรือวันอื่นๆที่เป็นวันรื่นเริงต่างๆที่เกี่ยวข้องกับศาสนาของพวกเขา หะรอม(ห้าม,ไม่อณุญาต)ด้วยกับมติเอกฉันท์ ดังสิ่งที่เป็นหลักฐานของสิ่งดังกล่าวจาก ท่าน อิบนุ กอยยิม รอหิมะฮุลลอฮฺ ในตำราของเขา أحكام أهل الذمة "อะฮฺกาม อะฮฺลุซซิมมะฮฺ"ได้กล่าวไว้ว่า:

และสำหรับการอวยพรแสดงความยินดี ด้วยกับพิธีกรรมที่เกี่ยวข้องกับการปฏิเสธ(กุฟรฺ)นั้น เป็นสิ่งที่ หะรอม ด้วยกับมติเอกฉันท์ เช่นเดียวกับการอวยพรแสดงความยินดี กับวันรื่นเริงต่างๆของพวกเขา และการถือศีลอดของพวกเขา

ดังที่เขากล่าวว่า:สุขสันต์วันรื่นเริงสำหรับท่าน หรือ ขอให้มีความสุขในวันรื่นเริงนี้ และแบบเดียวกันกับมัน , และหากว่าเขาให้สลามตอบรับกับผู้ปฏิเสธที่กล่าวมัน ดังนั้นแล้วมันเป็นสิ่งที่ต้องห้าม และมันได้เข้าอยู่ในตำแหน่งของการอวยพรให้กับการสุญูดของเขาต่อไม้กางเขน หามิได้สิ่งดังกล่าวนี้ คือบาปอันใหญ่หลวง ณ ที่อัลลอฮฺ และเป็นที่น่ารังเกียจอย่างมากที่เขาได้อวยพรให้กับการดื่มสุรา และการฆ่าตัวเอง และการร่วมเพศที่หะรอม และอื่นๆจากมัน

และจำนวนมากมาย ของผู้ที่ไม่เอาใจใส่กับศาสนา พวกเขานั้นได้ทำสิ่งดังกล่าว และไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาทำไปนั้นมันคือความเลวทราม ดังนั้น ใครที่ไปอวยพรนั้น คือ บ่าวที่ทำการฝ่าฝืน หรือ บิดอะฮฺ (อุตริกรรม)หรือ กุฟรฺ (การปฏิเสธ )

แน่นอนอัลลออฺจะทรงให้เขาได้รับรู้ถึงความเกลีดชังและความโกรธกริ้วของพระองค์ - จบคำพูดของ ท่านอิบนุกอยยิม รอหิมะฮุลลอฮฺ -

และการอวยพรแสดงความยินดีในวันรื่นเริงต่างๆที่เกี่ยวข้องกับศาสนาของกาเฟรนั้น หะรอม (เป็นที่ต้องห้าม) และมันจะถูกตอบแทนด้วยกับสิ่งที่ท่านอิบนุกอยยิมได้กล่าวไว้ เพราะว่ามันเป็นการยอมรับกับพิธีกรรมต่างๆของผู้ปฏิเสธ และพึงพอใจกับพวกเขา แท้จริงแล้วตัวของเขาต้องไม่พึงพอใจกับสิ่งที่เป็นการปฏิเสธ

หากแต่ว่ามัน เป็นที่ต้องห้ามบนมุสลิม ที่จะพึงพอใจกับพิธีกรรมต่างๆทีเป็นการปฏิเสธ หรือการอวยพร ด้วยกับสิ่งอื่นๆจากมัน เพราะว่า อัลลอฮฺตะอาลา ทรงไม่พึงพอใจกับสิ่งดังกล่าว ดังที่อัลลอฮฺตะอาลา ทรงตรัสไว้ว่า:

إِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنكُمْ وَلَا يَرْضَىٰ لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ وَإِن تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ

"หากพวกเจ้าปฏิเสธศรัทธา ดังนั้น แท้จริงอัลลอฮฺนั้น ทรงพอเพียงจากพวกเจ้าและจะไม่ทรงปิติยินดีต่อการเนรคุณของปวงบ่าวของพระองค์ และหากพวกเจ้ากตัญญู พระองค์ก็จะทรงปิติยินดีต่อพวกเจ้า "

(อัซ-ซุมัร :7)

และอัลลอฮฺตะอาลา ทรงตรัสไว้ว่า

(الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا) (المائدة:3)

ความว่า " วันนี้เราได้ให้ความสมบูรณ์แก่พวกเจ้าแล้วซึ่งศาสนาของพวกเจ้า และเราได้ให้ครบถ้วนแล้วแก่พวกเจ้าซึ่งความกรุณา และเมตตาของเรา แก่พวกเจ้า และเราได้ยอมรับแล้วว่าอิสลามเป็นศาสนาสำหรับพวกเจ้า "(อัลมาอิดะฮฺ:3)

และการที่ท่านได้อวยพรแสดงความยินดีกับพวกเขาด้วยกับสิ่งดังกล่าวนั้นเป็นสิ่งที่ หะรอม ไม่ว่าพวกเขาจะทำงานร่วมกันหรือไม่ก็ตาม

----------------------------------------------------

س: ما حكم تهنئة الكفار بعيد الكرسمس؛ لأنهم يعملون معنا؟ وكيف نرد عليهم إذا حيونا بها؟ وهل يجوز الذهاب إلى أماكن الحفلات التي يقيمونها بهذه المناسبة، وهل يأثم الإنسان إذا فعل شيئاً مما ذكر بغير قصد وإنما فعله إما مجاملة أو حياء أو إحراجاً أو غير ذلك من الأسباب، وهل يجوز التشبه بهم في ذلك ؟ أفتونا مأجورين.

جـ: تهنئة الكفار بعيد الكريسمس أو غيره من أعيادهم الدينية حرام بالاتفاق كما نقل ذلك ابن القيم رحمه الله في كتابه ( أحكام أهل الذمة ).

حيث قال: وأما التهنئة بشعائر الكفر المختصة به فحرام بالاتفاق مثل أن يهنئهم بأعيادهم وصومهم فيقول: عيد مبارك عليك أو تهنأ بهذا العيد ونحوه؛ فهذا إن سلم قائله من الكفر فهو من المحرمات وهو بمنزلة أن يهنئه بسجوده للصليب؛ بل ذلك أعظم إثماً عند الله وأشد مقتاً من التهنئة بشرب الخمر وقتل النفس وارتكاب الفرج الحرام ونحوه. وكثير ممن لا قدر للدين عنده يقع في ذلك ولا يدري قبح ما فعل، فمن هنأ عبداً بمعصية أو بدعة أو كفر؛ فقد تعرض لمقت الله وسخطه. انتهى كلامه رحمه الله.

وإنما كانت تهنئة الكفار بأعيادهم الدينية حراماً وبهذه المثابة التي ذكرها ابن القيم؛ لأن فيها إقراراً لما هم عليه من شعائر الكفر ورضى به لهم، وإن كان هو لا يرضى بهذا الكفر لنفسه، لكن يحرم على المسلم أن يرضى بشعائر الكفر أو يهنيء بها غيره؛ لأن الله تعالى لا يرضى بذلك كما قال الله تعالى: { إن تكفروا فإن الله غني عنكم ولا يرضى لعباده الكفر وإن تشكروا يرضه لكم } وقال تعالى: {اليوم أكملت لكم دينكم وأتممت عليكم نعمتي ورضيت لكم الإسلام ديناً }. وتهنئتهم بذلك حرام سواء كانوا مشاركين للشخص في العمل أم لا.

العلامه محمد صالح العثيمين رحمه الله