ตอบโดย อ.ปราโมทย์ ศรีอุทัย
ถาม
อาจารย์ได้ยกเรื่องคนขาดละหมาดเพราะนอนหลับ กับคนขาดละหมาดเพราะเจตนาทิ้ง แล้วการเหนียตทั้งสองต่างกันอย่างไรบ้างค่ะ กรณีหลับไม่ตื่น จะเหนียตว่าชด หรืออยู่ในเวลาของละหมาด และหากตื่นมาในเวลาละหมาดแล้ว มันรู้สึกสะลึมสะลึอแล้วกลับหลับไปอีกตื่นมาก็เลยเวลาไปแล้ว อยู่ในเงื่อนไขเดียวกันไหม
ตอบ
คนขาดละหมาดโดยเจตนาละทิ้ง ไม่มีหลักฐานให้เขาชดใช้นอกจากการเตาบะฮ์อย่างเดียวเท่านั้น ส่วนที่นักวิชาการบางท่านมีทัศนะว่าวายิบเขาจะต้องละหมาดชดใช้เหมือนกับคนที่ขาดละหมาดเพราะลืมหรือนอนหลับ ก็เป็นการนำเอาคนขาดละหมาดโดยเจตนาซึ่งเป็น "บาปใหญ่" ไปเปรียบเทียบกับคนขาดละหมาดเพราะลืมซึ่ง "ไม่มีบาปอะไรเลย" ผมมองว่า ไม่น่าจะทำได้ เพราะจะเข้าข่าย قياس مع الفارق .. คือนำสองสิ่งซึ่งหุก่มแตกต่างกันชัดเจนตามหลักการ มาปรับใช้เป็นหุก่มเดียวกัน อันเป็นเรื่องต้องห้ามตามหลักกิยาสครับ ..
ก็เนียตละหมาดชดใช้ละหมาดที่ขาดธรรมดานี่แหละครับ ส่วนที่ว่าตื่นมาแล้วยังสลึมสลือ ก็ให้ดูเจตนาคือ ถ้าไม่รู้เวลาและเข้าใจว่า เวลาละหมาดยังไม่หมด อย่างนี้ก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าลืมตาขึ้นมาเห็นเวลาจากนาฬิกาแล้วว่าจวนจะหมดเวลาละหมาดแล้วยังขืนนอนต่อ อย่างนี้ ไม่ได้แน่นอนครับ ..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น