ฉันเห็นคนจนกำลังร่ำไห้อยู่ ก็เลยถามเขาว่า : สบายดีไหม ?
เขาก็ตอบกลับมาว่า : ตัวฉันเหมือนโดนลูกธนู หากแต่ร่องรอยนั้นหามีไม่
ฉันใคร่ขอสตางค์ต่อผู้คน แต่ก็ไม่มีใครมาสนใจ
ทุกสิ่งทุกอย่างต่างก็ขึ้นราคา นอกเหนือจากหัวใจ
แพะแกะวัวควาย แม้กระทั่งเป็ดไก่
ขนมนมเนย พืชผักและผลไม้
หากแต่ผู้คน ต่างก็ไม่มีใครมาเยื่อใย
ความยากจนก็ยิ่งเพิ่มขึ้น ไม่มีแม้กระทั่งถิ่นให้อาศัย
เงินเดือนอันน้อยนิดที่มีอยู่ ก่อนถึงครึ่งเดือนก็หมดไป
ุดุนยาหนอดุนยา คุณช่างโหดร้ายกับหนูทำไม ?
ฉันก็เลยปลอบใจ แล้วพูดว่า : ถ้าหากว่าคุณถูกทดสอบด้วยความโศกเศร้าและเสียใจ
โปรดจงลุกขึ้นมา แล้วละหมาดสองร็อกอะฮฺ ก่อนจะเริ่มต้นกับวันใหม่
อัลลอฮฺจะทรงตอบรับและโปรดปราน ให้แก่ใครที่มาถามไถ่
ฉะนั้น โปรดจงใคร่ครวญให้มาก กับริสกีที่ได้ใช้ไป
แล้วให้รู้ไว้ ว่าพระองค์ทรงรักคุณมากกว่าใคร
.
............................................................
บทกลอนดี ๆ จากเพจ : Aly Abo Kalam
ถอดความและเรียงคำโดย : อูลุล อัลบ๊าบ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น