อิบนุอุษัยมีน (ร.ฮ)กล่าวว่า
وأما قطرة العين - ومثلها أيضاً الاكتحال - وكذلك القطرة في الأذن : فإنها لا تفطر الصائم ؛ لأنها ليست منصوصاً عليها ؛ ولا بمعنى المنصوص عليه ، والعين ليست منفذاً للأكل والشرب ، وكذلك الأذن ، فهي كغيرها من مسام الجسد .
และสำหรับการหยอดตา และที่เหมือนกับมัน คือ การเขียนตา และในทำนองเดียวกันนั้น คือการหยอดหู แท้จริงมันไม่ทำให้เสียศีลอด เพราะแท้จริง มันไม่มีตัวบทระบุไว้บนมัน และไม่มีความหมายของสิ่งที่เป็นตัวบท(หลักฐาน) บนมันก็ไม่มี และตา ก็ไม่ใช่ช่องปาก สำหรับกินและดื่ม และ หูก็เช่นเดียวกัน เพราะมัน เป็นส่วนหนึ่งจากบรรดารูของร่างกาย เหมือนกับอื่นจากมัน - ฟะตาวา อัศศิยาม หน้า 206
สรุป
ตาและหู ไม่ใช่ช่องปากสำหรับกินและดื่ม มันเป็นเพืองส่วนของร่างกายที่เป็นรูเหมือนกับส่วนอื่น การหยอดตา หยอดหูจึงไม่ทำให้เสียศีลอด เพราะไม่มีตัวบทหลักฐานยืนยันไว้
เป็นเรื่องแปลก หลักฐานในการห้ามสำหรับผู้ถือศิลอด คือ การกินการดิ่ม และการมีเพศสัมพันธ์ แล้วมีการเอารูหู รู้จมูก รูก้น กิยาส กับการกิน การดื่ม ถ้าเอาอาหารใส่ในรูหู เขาเรียกว่าหูกินอาหารหรือ ถ้าเอาน้ำใส่รูหู เขาเรืองหูดื่มน้ำหรือ ถ้าเอานิ้วแหย่ รูหู นิ้วได้มีเพศสัมพันธ์กับหูหรือ แปลก เขาคิดได้ไง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น