ยายบอกว่า "ตอนนี้ตาได้ตายจากไปแล้ว ตาจากยายไปแล้ว ยายยังนอนตรงที่ตาเคยนอน"
แต่มีหลาย ๆ คนถามซาว่า
> ไม่เข้าไปกราบตาหรอ
> ทำไมไม่ไปต้อนรับแขกแล้วเอาธูปให้เขา
> ทำไมไม่ช่วยเสิร์ฟอาหาร
> ทานข้าวด้วยกันสิ ฯลฯ
ซาไม่ตอบเพราะเรารู้ว่าเราทำไม่ได้
เราไม่สามรถสูญูจใครได้นอกจากอัลลอฮฺ (ซ.บ.) ไม่ว่าจะเป็นการทานหรือเอาอาหารที่ไม่ฮาลาลให้ใครๆทาน มันไม่ถูกหลัก แต่ใครจะรู้เราทำงานต่างๆที่เราสามรถทำได้ เรารู้ว่าเราทำอะไรได้บ้าง ใครจะรู้ว่าจริงๆแล้วเราหิวมากแต่เราไม่ทานอะไรเลยแม้แต่น้ำเพียงหยดเดียว ซาไม่กล้าจริงๆ นอกจากบอกว่า ทานจากบ้านมาแล้วคะอิ่มแล้ว
ทุกสายตามองซากับการแต่งกายที่ไม่เหมือนคนอื่นๆ คนเดียวจริงๆทั้งหมู่บ้าน ต่างถามว่าเป็นลูกใคร ยิ่งวันนี้โดนด่า
"ตาอยู่ดูแลดีจริงๆ อันนี้ไม่ว่า แต่พอตาเสียไม่ค่อยช่วยงานเป็น พระเอกตายตอนจบ หน้าหมา"
อัซตัฒฟีรุลลอฮฺ
แต่สำหรับซาแล้วอย่างน้อย ซาได้ดาวะคนหลายๆ คนให้เข้าใจอิสลามเพราะแน่นอนคนต่างศาสนามักเข้าใจผิดในหลักการของอิสลาม รวมถึงแม่ด้วย ดีใจมากที่เราเข้าใจกันมากขึ้น แถมยังปกป้องซา นี่สินะที่เรียกว่าการยืนหยัด ถึงแม้ว่าเราะยืนอยู่คนเดียวก็ตาม ยิ่งเจอแบบนี้ยิ่งทำให้ซาเข้มแข็งและรักอัลลอฮฺ (ซ.บ.) มากขึ้น อัลฮัมดูลิ้ลละ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น