"คบกันมา 2 เดือนแล้ว เธอเป็นแฟนที่น่ารักมาก ฉันสัญญาว่า เธอจะเป็นคนในดุอาอฺของฉันตลอดไป" (?)
"ถึงแม้เขาจะไม่เคยสนใจเราเลย แต่เราก็จะดุอาอฺ ขอให้ได้เป็นแฟนกัน ไม่ว่ายังไง เขาจะอยู่ในดุอาอฺของเราเสมอ เพราะเขาคือ "คนในดุอาอฺ" ของเรา" (?)
"ถึงแม้จะเลิกกันไปแล้ว แต่ผมก็จะยังดุอาอฺให้เธออยู่ดี เผื่อวันข้างหน้า เราจะกลับมาคบกันอีกครั้ง" (?)
ข้อความพรรณนาในลักษณะนี้
ถูกโพสต์ซ้ำแล้วซ้ำเล่าทางพื้นที่สาธารณะแห่งนี้ : เฟชบุ๊ค
มันเป็นถ้อยคำที่ดูสวยหรู...หรือถูกเข้าใจว่าสวยหรู ดูดี
เพียงเพื่อพยายามทำให้คำว่า "แฟน"
ดูจะเป็นอะไรที่ถูกหลักศาสนามากขึ้น...นิดหน่อยก็ยังดี
แม้ในความเป็นจริง ทุกคนหรือแทบทุกคนจะรู้ดีอยู่แล้วว่า "มันเป็นไปไม่ได้เลย" ก็ตาม
ประเด็นแรกที่ควรและต้องพูดถึง (อยู่ดี) แม้จะถูกพูด ถูกนำเสนอมานับครั้งไม่ถ้วนแล้วก็ตาม ก็คือเรื่อง "แฟน"
ความรู้ ความเข้าใจพื้นฐานสำหรับมุสลิมก็คือ
"แฟน" หรือสิ่งมีชีวิตที่ถูกจัดอยู่ในจำพวกนี้ หรือแม้กระทั้งระบบการมีอยู่และเป็นไปของมัน เป็นสิ่งไม่ถูกหลักการ ใช่! มันเป็นสิ่งผิดหลักการของอิสลาม
ประเด็นที่ควรพูดถึงมากกว่าว่า ""มันถูก หรือผิด ?" (ซึ่งคนส่วนมากก็ทราบในคำตอบดีอยู่แล้ว) จึงควรเป็น
"ถ้ามันผิดแน่ ๆ เราจะแก้อย่างไร ?"
ความจริง เรื่องของแฟนหรือระบบแฟน เป็นเรื่องหนึ่งที่ถูกพูดถึงอยู่หลายครั้งในสังคมของเรา ของมุสลิม
อาจจะเรียกได้ว่า เป็นปัญหา Top 10 ติดอันดังต้น ๆ ของวัยรุ่นมุสลิมในยุคนี้เลยก็ว่าได้
มีการให้ความรู้ ความเข้าใจ รวมไปถึงคำเตือนมากมายในเรื่องนี้
แต่เมืื่อพูดกันตามจริง ปัญหาของซะบ๊าบสมัยนี้ ไม่ใช่เรื่องของ "การไม่รู้" แต่เป็นเรื่องของ "การไม่ทำ"
คือ รู้ แต่ไม่ทำ หรือ พยายามบอกตัวเองว่า "ฉันทำไม่ได้หรอก"
ซึ่งถ้ามองให้ลึกลงไปกว่านั้น อาจจะแปลได้ว่า "ฉันคงทำตามคำสั่งใช้ของอัลลอฮฺไม่ได้หรอก" ซึ่งความคิดแบบนี้ ต่อให้เราไม่จริงจังในการคิดหรือพูด มันก็เป็นสิ่งอันตรายอยู่ดี
ลองคิดดูว่า....
ในขณะที่ปากเราพร่ำบอกวารักอัลลอฮฺ จะไม่มีผู้ใดสำคัญมากไปกว่าพระองค์ แต่ก็เป็นขณะเดียวกับที่เราให้มนุษย์คนหนึ่ง มามีพื้นที่ในหัวใจของเราเท่ากับหรือมากกว่าอัลลอฮฺ
รู้ได้อย่างไร ว่าให้ความสำคัญกับ "ใครคนนนั้น" มากกว่าอัลลอฮฺ
ใครบางคนอาจมีคำถามในใจหลังจากได้อ่านข้อความข้างบน
คำตอบง่าย ๆ เลยก็คือ ถ้าคุณรักอัลลอฮฺอย่างที่ปากคุณพร่ำบอก "ใครคนนั้น" คงไม่มีและไม่สามารถจะมีพื้นที่อยู่ในหังใจของคุณมาตั้งแต่แรกแล้ว แต่นี่...คุณปล่อยให้เขาเข้ามายึดเอาพื้นที่ในหัวใจของคุณไป ไม่ว่าจะโดยรู้หรือไม่รู้ เจตนาหรือไม่เจตนา แต่เมื่อคุณได้สติ และเริ่มมีปัญญาขึ้นมาบ้างแล้ว คุณก็ยังยินดีจะให้เขาหรือเธออยู่ในพื้นที่นั้นต่อไป ทั้งที่รู้ว่า อัลลอฮฺจะไม่ชอบใจแน่ ๆ กับสิ่งที่คุณทำ เพราะอัลลอฮฺได้สั่งห้ามไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่า "และจงอย่าเข้าใกล้การละเมิดประเวณี แท้จริงมันเป็นการลามกและหนทางที่ชั่วร้ายยิ่ง" (อัลอิสรออฺ : 32)
อย่างที่มีการเรียกร้องให้ใคร่ครวญดำรัสนี้ในหลาย ๆ ครั้งว่า
อัลลอฮฺใช้คำว่า "อย่าเข้าใกล้" การทำซินา อัลลออฺไม่ได้ใช้ คำว่า "อย่าทำ" ซินา นั่นหมายรวมว่า อะไรก็แล้วแต่ที่รวมอยู่ในการ "เข้าใกล้" ล้วนเป็นสิ่งต้องออกห่างโดยทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็น การมอง การฟัง การพูดคุย การถูกเนื้อต้องตัว จับมือถือแขน และทุกสิ่งที่จะนำไปสู่มัน...สู่การซินา
จึงเป็นเรื่องที่เราสมควรและยังต้องหยิบมาพูดกันยาว ๆ กับประเด็นปัญหาของวัยรุ่น (หรือวัยไหน ๆ ก็ตาม) ข้อนี้ บนความเข้าใจตรงกันว่า ผู้เขียน ไม่ใช่คนมีความรู้ในระดับที่จะออกฟัตวาหรือหุก่มการกระทำ ชี้นิ้วบอกว่าใคร "ผิด" หรือ "ถูก" ได้ เป็ฯเป็นเพียงแต่คนคนหนึ่ง ที่อัลลอฮฺประสงค์ให้รู้สึกว่า การเรียกร้องมุสลิมให้หัันกลับสู่อิสลาม โดยเฉพาะกับวัยรุ่น เป็นสิ่งควรและต้องทำ ถึงแม้จะมีคนอื่นเป็นร้อยเป็นพันที่ทำเรื่องนี้อยู่แล้วก็ตาม
ส่วนเรื่อง "ผิด" หรือ "ถูก" คงเป็นเรื่องที่ต้องให้ "อิสลาม" เป็นสิ่งตัดสิน เพราะสิ่งนี้ ไม่ใช้หน้าที่ของผู้เขียน ผู้ัเขียนเป็นเพียงแต่ผู้เตือนเท่านั้นเอง
......................................
จากหนังสือ : LOVE STORY 4
โดย : อิสลาม คือ ศาสนาของเรา
อดทน เพื่อชัยชนะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น