การเอี๊ยะอฺติก้าฟเฉพาะกลางคืน

การเอี๊ยะอฺติก้าฟ มิใช่เป็นสิ่งวายิบ เพราะฉะนั้น เราจะเอี๊ยะอฺติก้าฟสักกี่วันก็ได้ หรือจะไม่เอี๊ยะอฺติก้าฟเลยก็ได้

 ยิ่งไปกว่านั้น สถานที่เอี๊ยะอฺติก้าฟที่อื่นจากสามมัสยิด คือมัสยิดหะรอม, มัสยิดท่านนบีย์ที่มดีนะฮ์และมัสยิดอัล-อักซอที่เยรูซาเล็ม อย่างเช่นมัสยิดที่ประเทศไทยจะใช้เอี๊ยะอฺติก้าฟได้หรือไม่ ก็ยังมีความขัดแย้งกันอยู่ระหว่างนักวิชาการครับ ..

. ส่วนคำถามเรื่องเอี๊ยะอฺติก้าฟเฉพาะกลางคืนจะใช้ได้หรือไม่ ?
ผมขอชี้แจงว่า ทัศนะที่ถูกต้องตามหลักฐานก็คือ การถือศีลอดเป็นเงื่อนไขข้อหนึ่งสำหรับการเอี๊ยะอฺติก้าฟ ..

ดังหะดีษจากการรายงานของท่านหญิงอาอิชะฮ์ ร.ฎ. บันทึกโดยท่านอบูดาวูด หะดีษที่ 3473 และท่านอัล-บัยฮะกีย์ เล่มที่ 4 หน้า 317 ..

เพราะฉะนั้นการเอี๊ยะอฺติก้าฟเฉพาะกลางคืนซึ่งไม่ใช่เวลาถือศีลอด จึงขัดแย้งกับเงื่อนไขข้อนี้ ..

อนึ่ง รายงานจากท่านอุมัรฺ อิบนุ้ลค็อฏฏอบ ร.ฎ. ที่ว่า ท่านเคยบนบานไว้ว่า จะถือศีลอด 1 คืนนั้น สำนวนของหะดีษบทนี้ยังสับสน บางสำนวนกล่าวว่า ท่านบนบานว่าจะเอี๊ยะอฺติก้าฟ 1 วัน บางสำนวนกล่าวเพียงว่า ท่านบนบานจะเอี๊ยะอฺตืก้าฟ โดยไม่ได้ระบุวันหรือคืน ..

และโดยข้อเท็จจริงตามคำพูดของชาวอาหรับก็คือ เมื่อพวกเขาบอกว่า "คืน" ก็จะหมายถึงกลางวันด้วย หรือพวกเขาพูดว่า "วัน" ก็จะหมายถึงกลางคืนด้วยเสมอ ..

 สรุปแล้ว การถือศีลอดเฉพาะกลางคืนผมจึงไม่เห็นด้วยครับ

วัลลอฮุ อะอฺลัม ...

............................
อ.ปราโมทย์ ศรีอุทัย