ผู้ที่ได้พัก หรือ ผู้ที่ทำให้คนอื่นได้พัก

- ผู้ที่ได้พัก คือ ผู้ที่เหน็ดเหนื่อยในดุนยาจากการทำอิบาดะฮฺ และพยายามมั่นปฏิบัติในสิ่งดีงามในการดำเนินชีวิตของเขา จนความตายได้มาถึงเขา นั่นคือ การได้พักของเขาอย่างสุขสบาย

- ผู้ที่ทำให้คนอื่นได้พัก คือ ผู้ที่ในการใช้ชีวิตบนดุนยา ไม่เคยทำในสิ่งดีงาม สร้างแต่ความเดือดร้อนให้คนอื่นๆ จนความตายมาถึงเขา นั่นคือ ผู้ที่ยังอยู่ได้รับความสุขสบาย ไม่เดือดร้อน เพราะเขาได้จากไป
...........................................................................

"บ่าวผู้ศรัทธานั้น ได้รับการพักผ่อนจากการเหน็ดเหนื่อยของโลกนี้ และบ่าวที่ชั่วนั้น บรรดาบ่าวอื่นๆประเทศชาติ ผลหมากรากไม้ และสิงสาราสัตว์ ได้รับการพักผ่อนจากการรังแกของเขา(เมื่อตาย)"
(บุคอรีย์ และ มุสลิม)

................
Dunt Bung