وَسُئِلَ عَمَّنْ " هَلَّلَ سَبْعِينَ أَلْفَ مَرَّةٍ وَأَهْدَاهُ لِلْمَيِّتِ يَكُونُ بَرَاءَةً لِلْمَيِّتِ مِنْ النَّارِ " حَدِيثٌ صَحِيحٌ ؟ أَمْ لَا ؟ وَإِذَا هَلَّلَ الْإِنْسَانُ وَأَهْدَاهُ إلَى الْمَيِّتِ يَصِلُ إلَيْهِ ثَوَابُهُ أَمْ لَا ؟
เขา(อิบนุตัยมียะฮ)ได้ถูกถามเกี่ยวกับผู้ที่ทำการตะฮลีล หนึ่งพันครั้งและเขาอุทิศผลบุญของมันให้แก่ผู้ตาย เพื่อที่จะให้ผู้ตายปลอดภัยจากไฟนรก ว่า มีหะดิษเศาะเฮียะหรือไม่?
فَأَجَابَ : إذَا هَلَّلَ الْإِنْسَانُ هَكَذَا : سَبْعُونَ أَلْفًا أَوْ أَقَلَّ أَوْ أَكْثَرَ . وَأُهْدِيَتْ إلَيْهِ نَفَعَهُ اللَّهُ بِذَلِكَ وَلَيْسَ هَذَا حَدِيثًا صَحِيحًا وَلَا ضَعِيفًا . وَاَللَّهُ أَعْلَمُ .
แล้วเขา(อิบนุตัยมียะฮ)ตอบว่า เมื่อผู้คนทำการตะฮลีล เท่านั้น เท่านี้ เช่น เจ็ดหมื่นครั้ง หรือน้อยกว่านั้นหรือมากกว่านั้น และมันได้ถูกอุทิศแก่ผู้ตาย (โดยเข้าใจว่า)อัลลอฮจะให้เกิดประโยชน์แก่ผู้ตายด้วยการกระทำดังกล่าวนั้น ,และการกระทำนี้ ไม่มีหะดิษเศาะเฮียะ และไม่มีหะดิษเฎาะอีฟใดๆเลย – วัลลอฮุอะลัม – ดู มัจญมัวะฟาตาวา อิบนุตัยมียะฮ เล่ม 24 หน้า 323
والله أعلم بالصواب
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น