ฉันมีน้าชายที่อยู่ไกลจากฮันคนหนึ่ง
หลังจากที่เขาถูกยิง ครั้งที่สอง
เขาก็อพยศไปอยู่หลังสวนทั้งครอบครัว
แต่ก่อนเขาชนไก่ เมาเหล้าทุกวี่วัน
หลังจากที่อพยศไป เขาได้เปลี่ยนแปลงชีวิต ด้วยการศึกษาศาสนาจาก ทีวีมุสลิม
เกือบสิบปี ที่เขาจากเราไป
ไม่มีญาติ ไม่มีพี่น้อง
เขาอยู่อย่างเหงาๆ และคิดถึงบ้านมาเป็นเวลานาน
เขาได้ดะวะห์ ต่างศาสนิก เป็นสิบคน และรับอิสลาม จนมีญามาอะ...
เขาได้ร่วมมือ กับพี่น้องและขอรับบริจาค
จนได้สร้างมัสยิดด้วนการอนุมัติของอัลลอฮ
ที่นั่นไม่มีอิหม่ามนำละหมาด
แต่เขาก็หาอิหม่ามจาก บ้านเราไปอยู่ด้วย
โดยการหางานให้อิหม่ามทำในเวลากลางวัน
เขาได้ต่อสู้ เพื่อที่จะให้มัสยิดที่หลังสวนให้มีพี่น้องที่เดินทางได้พักละหมาด...
เขาได้ต่อสู้
เพื่อให้มีญามาอะ ที่เข้มแข็ง
แต่น่าเสียดายยิ่งนัก
ที่ตัวเขาในวันนี้ กำลังป่วย
ฉันได้รับข่าวจากภรรยาเขาว่า
เขาไม่ทานอะไรเลย ไม่ได้ไปไหน ยกเว้นมัสยิด
ฉันจะไปรับเขามาอยู่บ้าน
แต่หัวใจเขาได้ผูกพันกับมัสยิดที่เขารัก
ช่วยดุอาอให้น้าชาย หายจากอาการป่วย
และให้เขาได้มีแรงกำลังกาย และกำลังใจ ทำงานของอัลลอฮต่อไปด้วยเถิด
.........................................
หนูชื่อ เจ๊ นูรีฮัน มาเลเซีย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น