นึ่งจาก 72 จำพวก อันหลงผิดนั้น
หมายความว่า เหล่านักปราชญ์ทำการตัดสินถึง “ตัวกลุ่ม”
นั้นคือตัดสินจากแนวทางนโยบาย หลักความเชื่อและกฏเกณฑ์ของกลุ่มว่าสวนทางกับแนวทางสลัฟ
แต่ไม่ได้หมายความว่า สมาชิกทุกคนในกลุ่มนี้ จะต้องถูกตัดสินว่าลงนรกไปด้วย เพราะตามมันฮัจฺสะลัฟ นั้นการตัดสินบุคคลใดก็ตามในรายคน
จะต้องมีขั้นตอนของการตักเตือน หรือการพิสูจน์ให้คนเหล่านั้นรู้ตัวว่าเขาอยู่บนแนวทางที่หลงผิด
สมาชิกของกลุ่มต่างๆ จึงไม่อาจตัดสินรายตัวได้ว่าเขาคือชาวนรก หากแต่สามารถตัดสินต่อ ความเป็นกลุ่ม เท่านั้นไม่ใช่รายบุคคลก่อนในเบื้องตน
แต่หากสมาชิกกลุ่มหลงผิดเหล่านั้นเป็นบุคคลที่ดื้อรั้นสัจะธรรมและและบิดเบือนศาสนา บรรดามุสลิมผู้ดำรงมั่นอยู่ในมันอัจฺสะลัฟจำต้องตอบดต้คัดค้านพวกเขาเหล่านั้น
เป็นหน้าที่ของบรรดามุสลิมที่จะต้องเชิญชวนสั่งสอนศาสนาแก่พวกเขาให้รู้ถูกและรู้ถึงความผิดของพวกเขาด้วยมารยาทและวิทยปัญญาที่ดีงาม
แต่ไม่อนุญาตให้มุสลิมทำการคบค้ากับกลุ่มที่หลงผิดโดยปราศจากการตักเตือนหรือสอนแนวทางสลัฟแก่พวกเขา
والله أعلم بالصواب
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น