การปฏิบัติศาสนกิจควบคู่กับการดำรงชีวิตคือเป้าหมายอิสลาม

อิสลามเป็นศาสนาแห่งการปฏิบัติ มีหลักคำสอนในด้านความเลื่อมใส่ศรัทธาและหลักคำสอนด้านการปฏิบัติควบคู่กันไป ในยุคท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม บรรดาเศาะหะบะฮฺบางท่านก็มีการปลีกตัวออกจากสังคมในบางครั้งบางคราว เพื่อสำรวมจิตรต่อพระองค์อัลลอฮฺ และในขณะเดียวกัน ก็ปฏิบัติภารกิจอันจำเป็นที่เกี่ยวข้องกับสังคม การแสวงหาปัจจัยยังชีพเพื่อเลี่ยงตัวเองและครอบครัว ควบคู่กันไป ไม่มีเศาะหะบะฮฺท่านใด ที่ปลีกตัวจากสังคมเพื่อทำอิบะดะฮฺอย่างเดียว ซึ่งผู้เคร่งคลัดในหลักการอิสลามอย่างแท้จริงจะต้องปฏิบัติทั้งสองอย่างควบคู่กันไป

ดังพระองค์อัลลอฮฺ ตรัสว่า


وَمِن رَّحْمَتِهِ جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ( 73 ) 
"และเพราะความเมตตาของพระองค์ พระองค์ทรงทำให้มีกลางคืนและกลางวัน เพื่อพวกเจ้าจะได้พักผ่อนในเวลานั้น และเพื่อพวกเจ้าจะได้แสวงหาจากความโปรดปรานของพระองค์ และเพื่อพวกเจ้าจะได้ขอบคุณ "(อัลกุรอาน สูเราะฮฺอัล-เกาะศ็อศ  28:73)


ดังพระองค์อัลลอฮฺ ตรัสว่า


 فَإِذَا قُضِيَتِ الصَّلَاةُ فَانتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ وَابْتَغُوا مِن فَضْلِ اللَّهِ وَاذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ( 10 ) 
"ต่อเมื่อการละหมาดได้สิ้นสุดลงแล้ว ก็จงแยกย้ายกันไปตามแผ่นดิน และจงแสวงหาความโปรดปรานของอัลลอฮฺและจงรำลึกถึงอัลลอฮฺให้มาก ๆ เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้รับชัยชน" (อัลกุรอาน สูเราะฮฺอัล-ญุมุอะฮฺ  62:10)


ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า
“ไม่มีการรับประทานอาหารใดๆ ที่จะประเสริฐเลอเลิศไปกว่าการรับประทานอาหารที่ได้จากน้ำพักน้ำแรงของตนเอง เพราะแท้จริงท่านนบีดาวูด ได้รับประทานอาหารที่ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงของท่าน”(บันทึกหะดิษโดยบุคอรี)

ดังนั้น เป้าหมายหลักของอิสลาม คือการดำรงชีวิตบนพื้นแผ่นดินด้วยการประกอบสัมมาชีพ และการแสวงหาปัจจัยต่างๆ กับการรำลึกถึงพระองค์อัลลอฮฺ พร้อมๆควบคู่กันไป



 والله أعلم بالصواب