มุฮัมมัดศิดดีก อัลมินซาวีย์ : เขียน
นาอีม วงศ์เสงี่ยม : แปล
(จากหนังสือ : 101 เรื่องเล่าจากชีวิต “อบูบักร อัศศิดดีก”)
Jiyah Abdulloh โพสต์
…………………………………..
เช้าวันหนึ่ง อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ออกไปพร้อมกับอบุดดัรดาอ์ เพื่อทำธุระบางประการ
แล้วอบุดัรดาอ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ก็ก้าวรุดไปด้านหน้าแล้วเดินนำหน้าอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์....ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม เห็นอบุดัรดาอ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ เดินนำหน้าอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ จึงกล่าวตำหนิและตักเตือนอบุดัรดาอ์ ว
: อบุดดัรดาอ์!! ท่านกำลังเดินนำผู้ที่ไม่มีใครหลังจากบรรดานบีที่ดวงอาทิตย์โผล่ขึ้นในวันหนึ่งจะประเสิรฐกว่าบุคคลผู้นี้
อบุดดัรดาอ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ จึงส่ายหัวของท่านด้วยความรู้สึกผิดจากการกระทำของตนเอง น้ำตาได้หลั่งออกจากสองตาของท่านด้วยความเสียใจ
หลังจากวันนั้นไม่มีใครเห็นท่านเดิน (กับอบูบักร) นอกจากจะอยู่หลังอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ เสมอ
...............................................
***** 70. โอ้อัลลอฮ์ ได้โปรดให้มะดีนะฮ์ เป็นที่รักยิ่งแก่พวกเรา *****
เมื่อท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม เดินทางไปถึงมะดีนะฮ์ อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ได้ล้มป่วยลง อาการของท่านค่อนข้างหนักทีเดียว ท่านหญิงอาอิชะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา จึงเข้าไปเยี่ยมท่านแล้วกล่าวว่า
: คุณพ่อคะ คุณพ่อเป็นอย่างไรบ้าง ?
อบูบักร กล่าวว่า
: ทุกรุ่งเช้าใครตื่นขึ้นเห็นครอบครัว ตายใกล้ตัว เรียบเคียงยิ่งเชือกรองเท้า
แล้วเธอก็ไปหาท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม แล้วบอกท่านถึงสภาพของอบูบักระ ท่านนบีจึงกล่าวขอดุอาอ์ว่า
“โอ้อัลลอฮฺ โปรดให้มะดีนะฮ์เป็นที่รักยิ่งแก่พวกเราเหมือนกับที่พวกเราะรักมักกะฮ์หรือให้มากกว่านั้น โปรดให้ผู้คนในมะดีนะฮ์มีสุขภาพดี โปรดให้ความจำเริญแก่การชั่งตวงแห่งมะดีนะฮ์ (นั่นคือมุดและศออ์) และโปรดนำการเจ็บไข้ได้ป่วยออกไปอยู่ที่ญุห์ฟะฮ์เถิด”
..........................................................
***** 71. อัศศิดดีก และหลานของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม *****
หลายคืนผ่านไปหลังจากที่ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม เสียชีวิต อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันอ์ เดินออกมาจากละหมาดอัศริโดยข้างกายท่านมีอาลี อิบนุอบีฏอลิบ อยู่ด้วย แล้วท่านก็เดินผ่านอัลหะซันลูกชายของอาลี เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ซึ่งกำลังเล่นอยู่กับเด็ก ๆ
อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ จึงรีบเข้าไปหา แล้วอุ้มอัลหะซันขึ้นไหล่แล้วกล่าวซ้ำไปมาว่า :
ละม้ายคล้ายคลึงเหมือนนบี.....
....ส่วนอาลีคลึงคล้ายหามีไม่
แล้วอาลี เราะฎิยัลลอฮุอันอ์ ก็หัวเราะ
..............................................................
***** 72. หญิงสาวกับแม่หม้าย *****
ก่อนการฮิจเราะฮ์ (อพยพ) ไม่นาน หลังจากที่ท่านหญิงเคาะดีญะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา เสียชีวิต เคาละฮ์ บินตุหะกีม เราะฎิยัลลอฮุอันฮา ได้มาเยี่ยมเยียมดูความเป็นอยู่ของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม แล้วพบว่าขณะนั้นท่านนบีอยู่ลำพังคนเดียวไม่มีภรรยา เธอจึงกล่าวแก่ท่านนบีว่า : ทำไมท่านไม่แต่งงานอีกครั้งล่ะ ?
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม จึงกล่าวว่า
: จะให้ฉันแต่งกับใคร ?
เธอจึงกล่าวว่า
: ท่านต้องการหญิงสาวหรือแม่หม้ายล่ะค่ะ ?
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม จึงกล่าวว่า
: หญิงสาวที่ว่านี่ใครล่ะ แล้วแม่หม้ายที่ว่านี่ใครกัน ?
เธอกล่าวว่า
: หญิงสาวก็คือลูกสาวของบุคคลท่านรักเขามากที่สุด....อาอิชะฮ์ บุตรสาวของอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา ส่วนแม่หม้าย ก็คือ เซาดะฮ์ บินตุซัมอะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา ค่ะ
แล้วท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ก็ได้แต่งงานกับหญิงทั้งสาวและแม่หม้าย
.............................................
***** 73. อบูบักรกับอุกบะฮ์ อิบนุอบีมุอีฏ *****
ขณะที่ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กำลังนั่งทำอิบาดะฮ์ต่ออัลลอฮ์ ตะอาลา อยู่ในมัสญิดหะรอม ศัตรูของอัลลอฮ์ อุกบะฮ์ อิบนุอบี มุอีฏ ได้เดินมา พลางม้วนผ้าของตัวเองอย่างแน่นหนาแล้วนำมาวางที่ต้นคอของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม แล้วรัดคอท่านอย่างแรง จนกระทั่งท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม เกือบจะเสียชีวิต ไม่มีใครกล้าเข้าไปห้ามปรามการรังแกข่มเหงของเขา
จนกระทั่งอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ วิ่งเข้ามากระชาดไหล่ทั้งสองของอุกบะฮ์แล้วผลักเขาออกจากท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม พร้อมกับกล่าวว่า
: พวกเจ้าจะฆ่าคนที่เขากล่าวเพียงว่าพระเจ้าของฉันคืออัลลอฮ์อย่างนั้นหรือ?
.......................................................
***** 74. อบูบักรคือบุคคลที่อัลลอฮ์ให้สมญานามว่า “ศิดดีก” (ผู้สัจจริง) *****
อาลี อิบนุอบีฏอลิบ เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ กำลังคุยกับเหล่าสหายของท่านในยามกลางคืนด้วยจิตใจที่เบิกบาน แจ่มใส
แล้วชายคนหนึ่งก็กล่าวว่า
: อาลีเล่าถึงเหล่าสหายของท่านให้พวกเราฟังหน่อยสิ
อาลี เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ กล่าวว่า
: เศาะฮาบะฮ์ทุกคนของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ล้วนเป็นสหายของฉัน
พวกเขาจึงกล่าวว่า
: อย่างนั้นเล่าถึงอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ให้พวกเราฟังหน่อย
แล้วอาลี เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ก็สูดหายใจเข้าเต็มปอดรำลึกถึงความหลังด้วยใบหน้าที่เบิกบานแล้วกล่าวว่า
: ท่านคือบุคคลที่อัลลอฮ์ให้สมญานามว่า “ศิดดีก” (ผู้สัจจริง)
...........................................................
***** 75. ดวงจันทร์ 3 ดวง ****
วันหนึ่งท่านหญิงอาอิชะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา ได้หลับไปแล้วฝันเห็นเหมือนกับในบ้านของเธอนั้นมีดวงจันทร์อยู่ 3 ดวงด้วยกัน เธอจึงเล่าเรื่องนี้ให้อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ฟัง
อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ผู้เป็นพ่อจึงกล่าวว่า
: หากฝันของลูกเป็นจริงจะมีบุคคลที่ประเสริฐสุดบนหน้าแผ่นดินนี้ 3 คน เสียชีวิตในบ้านของลูก
เมื่อท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม เสียชีวิต อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ จึงกล่าวแก่ลูกสาวว่า
: อาอิชะฮ์....นี่คือดวงจันทร์ที่ประเสริฐที่สุดในชีวิตของลูก
...........................................................
***** 76. อบูบักรนำหน้าฉันอยู่ 4 ประการ *****
ชายคนหนึ่งได้มาหาอาลี อิบนุอบีฏอลิบ เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ แล้วกล่าวว่า
: ท่านอมีรุลมุมินีน ทำไมชาวมุฮาญีรีน และชาวอันศอรจึงเสนอให้อบูบักรเป็นเคาะลีฟะฮ์ ทั้งที่ท่านมีสถานะที่สูงส่งกว่า เข้ารับอิสลามก่อน และเป็นผู้มาก่อน ?
ท่านอาลี เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ได้กล่าวออกมามอย่างชาญฉลาดและมีไหวพริบว่า
: หากเจ้าเป็นชาวกุเรซ ข้าจะถือว่าเจ้าอยู่ในผู้ที่ได้รับการคุ้มครอง
ชายคนนั้นกล่าวว่า
: ผมเป็นชาวกุเรซครับ ท่านอมีรุลมุมีนีน
อาลี เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ กล่าวว่า
: หากผู้ศรัทธาไม่ได้เป็นผู้ได้รับการคุ้มครองจากอัลลอฮฺแล้ว (หมายถึงไม่เป็นที่อนุญาตให้ผู้ศรัทธาถูกผู้ศรัทธาด้วยกันสังหาร – ผู้แปล) แน่นอนว่าข้าต้องสังหารเจ้าไปแล้ว และหากเจ้ายังมีชีวิตอยู้ข้าต้องจัดการเจ้าเป็นแน่
แล้วท่านอาลัก็พูดด้วยเสียงดังแก่เขาว่า
: หายนะจะประสบแก่เจ้า....อบูบักรนั้นนำหน้าฉันอยู่ 4 ประการ ได้แก่ (1) การที่ท่านนบีให้อบูบักรเป็นอิมามนำละหมาด (2) การที่ท่านได้เป็นเคาะลีฟะฮ์ต่อจากท่านเราะซูล (3) การที่อบูบักรได้อยู่ในถ้ำ (กับท่านนบี) ขณะอพยพ และ (4) การเผยแพร่อิสลามของอบูบักร
หายนะประสบกับท่านแล้วสิ เพราะอัลลอฮ์ ตะอาลา ได้ตำหนิผู้คนทั้งหมดยกเว้นอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ พระองค์กล่าวว่า
ความว่า “ ถ้าหากพวกเจ้าไม่ช่วยเหลือเขาแท้จริงอัลลอฮ์นั้นได้ทรงช่วยเหลือเขาแล้ว” (ซูเราะฮ์อัตเตาบะฮ์ อายะฮ์ที่ 40)
